Когато започнах да разбирам, че децата имат и други нужди, извън материала, който им се преподава по даден предмет, сякаш започнах да виждам света с нови очи. Разбирам математиката и успявам да я поднеса пред учениците добре. Бях привикнала да мисля, че това е всичко, което се изисква от мен. Сега, обаче, аз преподавам по-скоро взаимоотношения, не математика. Вярно е, че с някои деца успявам само донякъде. Сега ми се струва, че зная отговорите на много повече въпроси от времето, когато се опитвах да бъда единствено специалист. Младежът, който ме накара да проумея това, беше Еди. Един ден го запитах коя според него, е причината тази година да се справя много по-добре, отколкото миналата. Неговият отговор ми подсказа, че съм избрала вярната посока:
— Сега, когато съм с вас, аз се харесвам — каза той.
Напиши коментар:
КОМЕНТАРИ КЪМ СТАТИЯТА